SGR ' s n سریال گیربکس سیاره ای کواک...
جزئیات $ $ $ را مشاهده کنید 1. ساختار اساسی کاهش دهنده دنده سیاره ای
کاهش دهنده دنده سیاره ای زاویه ای عمدتا از اجزای کلیدی مانند دنده خورشید ، دنده سیاره ای ، دنده حلقه داخلی ، حامل سیاره ای و شافت خروجی تشکیل شده است. چرخ دنده خورشید در مرکز ، به عنوان بخشی از شافت ورودی ، با دریافت قدرت خارجی قرار دارد. دنده حلقه داخلی روی پوسته بیرونی ثابت شده است تا دنده حلقه تشکیل شود. چرخ دنده سیاره ای به طور مساوی بین دنده خورشید و چرخ دنده حلقه داخلی از طریق حامل سیاره ای توزیع می شود و هر دنده سیاره ای با چرخ دنده خورشید و دنده حلقه داخلی در همان زمان قرار می گیرد. این طراحی ساختاری منحصر به فرد پایه و اساس دو حالت حرکتی خودآزمایی و انقلاب برای تجهیزات سیاره ای را فراهم می کند.
2. خودآزمایی و انقلاب تجهیزات دنده سیاره ای
خودآگاهی از دنده سیاره ای به چرخش دنده های سیاره ای در محور خود اشاره دارد ، در حالی که انقلاب به چرخش دنده های سیاره ای در اطراف محور مرکزی چرخ دنده خورشید اشاره دارد. هنگامی که چرخ دنده خورشید توسط قدرت خارجی هدایت می شود ، حرکت چرخشی آن از طریق مشبک به دنده سیاره ای منتقل می شود ، به طوری که دنده سیاره ای می چرخد در حالی که در طول مسیر چرخ دنده خورشید نیز می چرخد. این حالت حرکت ترکیبی به طور قابل توجهی سرعت زاویه ای دنده سیاره ای را نسبت به چرخ دنده خورشید و دنده حلقه داخلی کاهش می دهد و از این طریق به هدف کاهش می رسد.
به طور خاص ، با فرض اینکه سرعت چرخ دنده خورشید N1 است و سرعت حامل سیاره (یعنی سرعت شافت خروجی) N3 است ، زیرا دنده سیاره در تماس با دنده خورشید و حلقه دنده داخلی در همان زمان ، سرعت چرخش آن N2 بین N1 و N3 است. از طریق محاسبات طراحی دقیق ، برای دستیابی به نسبت کاهش نیاز مورد نیاز ، تعداد ، اندازه و نسبت چرخ دنده های سیاره قابل تنظیم است. این مکانیسم کاهش نه تنها کارآمد است ، بلکه از نظر ساختار نیز جمع و جور است ، و فضای زیادی را صرفه جویی می کند.
3 تقویت گشتاور تحت اصطکاک و فشار
مشبک بین دنده سیاره ، دنده خورشید و حلقه دنده داخلی فقط یک انتقال سرعت ساده نیست ، بلکه شامل اثرات مکانیکی پیچیده ای نیز می شود. در طی فرآیند مش ، اصطکاک و فشار به دلیل حرکت نسبی بین سطوح دندان ایجاد می شود. این نیروها به طور مداوم در طول چرخش و انقلاب دنده سیاره جمع می شوند و از طریق حامل سیاره به شافت خروجی منتقل می شوند و از این طریق تقویت گشتاور را تحقق می بخشند.
اصل تقویت گشتاور این است که وقتی چرخ دنده سیاره می چرخد و می چرخد ، گشتاور حاصل (مجموع گشتاور های منتقل شده توسط چرخ دنده خورشید و حلقه دنده داخلی) که در معرض آن قرار دارد از گشتاور ورودی بیشتر است (یعنی گشتاور موجود در چرخ دنده خورشید). این امر به این دلیل است که چرخ دنده های سیاره ای نه تنها نیروی محرکه را از چرخ دنده آفتاب تحمل می کنند ، بلکه نیروی واکنش مهار حلقه دنده داخلی در طی فرآیند مش را نیز تحمل می کنند. این دو با هم کار می کنند تا چرخ دنده های سیاره ای بتوانند گشتاور بیشتری را به شافت خروجی منتقل کنند. علاوه بر این ، هرچه چرخ دنده های سیاره ای بیشتر وجود داشته باشد و به طور مساوی تر توزیع شود ، اثر تقویت گشتاور از اهمیت بیشتری برخوردار است و همچنین به بهبود ظرفیت تحمل بار و پایداری در حال کاهش کمک می کند.