SGR ' s n سریال گیربکس سیاره ای کواک...
جزئیات $ $ $ را مشاهده کنید گیربکس این بسیار پرکاربردترین فرم انتقال در انتقال مکانیکی است. انتقال دنده به استفاده از دندانهای چرخ دنده دو چرخ دنده برای مشبرت با یکدیگر برای انتقال قدرت و حرکت اشاره دارد. با توجه به موقعیت نسبی محور چرخ دنده ، انتقال دنده به: انتقال دنده استوانه ای محور موازی ، انتقال محور محور Bevel Gear و انتقال دنده مارپیچی محور مبهم تقسیم می شود. به طور کلی ، انتقال دنده دارای ویژگی های ساختار جمع و جور ، راندمان بالا ، کار قابل اعتماد و عمر طولانی است.
چرخ دنده ها اجزای اصلی سیستم های انتقال دنده هستند. طراحی ، کیفیت ساخت و انتخاب مواد چرخ دنده ها به طور مستقیم بر عملکرد ، کارآیی و عمر کل سیستم انتقال تأثیر می گذارد. بنابراین ، دقیقاً دنده چیست؟ چگونه روند تولید و مواد چرخ دنده را انتخاب کنیم؟ چگونه از خرابی دنده جلوگیری کنیم؟
چرخ دنده ها معمولاً در انتقال مکانیکی استفاده می شوند. آنها دیسک یا سیلندرهایی با اشکال خاص دندان هستند که قدرت و گشتاور را از طریق مشبک بین دندان ها منتقل می کنند. انواع دنده های مشترک عمدتا شامل 3 نوع زیر است:
چرخ دنده های استوانه ای یکی از متداول ترین انواع دنده ها است که استوانه ای آنها را دارد. با توجه به شکل خط دندان ، چرخ دنده های استوانه ای را می توان به دندان های مستقیم ، دندانهای مارپیچ و دندانهای شاه ماهی تقسیم کرد. چرخ دنده های استوانه ای از ویژگی های انتقال پایدار ، ظرفیت بار قوی و تولید آسان برخوردار هستند.
شکل دندانه دار چرخ دنده های Bevel مخروطی است و معمولاً برای انتقال بین شفت های تقاطع استفاده می شود. چرخ دنده های Bevel مزایای نسبت انتقال پایدار و ساختار جمع و جور را دارند ، اما ساخت آن دشوار است.
ج. چرخ کرم
چرخ دنده کرم یک شکل خاص از انتقال دنده است که در آن کرم یک دنده مارپیچ است و دنده کرم شبیه به دنده مارپیچ است. انتقال دنده کرم و کرم دارای ویژگی های نسبت بزرگ انتقال ، ساختار جمع و جور و خواص خود قفل شدن خوب است ، اما راندمان انتقال نسبتاً کم است.
روشهای پردازش چرخ دنده ها شامل دندان های فرز ، دندان های سرگرمی ، درج دندان ، تراشیدن دندان ، دندان های سنگ زنی و غیره است. هر روش دامنه کاربرد خاص و دقت پردازش را دارد.
با توجه به سطح دقت و اندازه دسته دنده ، جریان فرآیند دنده شامل پردازش خشن ، عملیات حرارتی ، اتمام و سایر مراحل است که از این میان عملیات حرارتی تأثیر مهمی بر عملکرد دنده دارد.
مواد متداول برای چرخ دنده ها شامل فولاد کربن ، فولاد آلیاژ ، چدن ، مواد غیر فلزی و غیره است. مواد مختلف دارای خواص مکانیکی مختلف ، خواص فرآیند و هزینه هستند. به عنوان مثال ، فولاد کربن از خواص جامع و هزینه های کمتری برخوردار است و فولاد آلیاژ از استحکام بالاتر و مقاومت در برابر سایش برخوردار است.
اشکال خرابی چرخ دنده ها به طور عمده شامل سایش سطح دندان ، گودال سطح دندان ، چسب سطح دندان و شکستگی ریشه دندان است. سایش سطح دندان به سایش تدریجی سطح دندان به دلیل تماس طولانی مدت و اصطکاک اشاره دارد و در نتیجه باعث کاهش دقت دنده و افزایش نویز می شود.
گودبرداری سطح دندان به طور کلی به این دلیل است که استرس تماس سطح دندان از حد خستگی مادی در زیر بارگذاری سنگین پر سرعت فراتر می رود و در نتیجه ترک های ریز و به تدریج در حال گسترش است و باعث ایجاد خوردگی گودال می شود. سطح دندان چسبیده به دمای بیش از حد موضعی سطح دندان تحت بارگذاری سنگین با سرعت بالا و روغن کاری ضعیف ، و در نتیجه چسبندگی فلزی و پارگی اشاره دارد. شکستگی دنده معمولاً در اثر غلظت فشار بیش از حد یا خستگی ایجاد می شود ، ترک ها در ریشه دندان ها رخ می دهد و به تدریج گسترش می یابد و در نتیجه شکستگی دنده ایجاد می شود.
در کاربردهای صنعتی و مکانیکی ، از چهار اقدامات زیر می توان برای جلوگیری از خرابی دنده استفاده کرد.
الف مواد مناسب را انتخاب کنید
با توجه به شرایط کار و الزامات دنده ، مواد با استحکام بالا ، مقاومت در برابر سایش زیاد و مقاومت در برابر خستگی بالا را انتخاب کنید.
ب. شرایط روغنکاری را بهینه کنید
برای کاهش دما و ضریب اصطکاک سطح دندان و کاهش پدیده های سایش و چسب از روان کننده ها و روش های روغن کاری مناسب استفاده کنید.
ج - دقت پردازش را بهبود بخشید
با بهبود دقت ماشینکاری دنده ، کاهش زبری سطح دندان و کاهش اصطکاک و سایش.
د. تقویت و نگهداری
به طور مرتب سایش چرخ دنده ها را بررسی کنید ، چرخ دنده های آسیب دیده را به موقع تعویض کنید و تجهیزات را در شرایط مناسب نگه دارید. $ $ $